Do elementów modelu IFC powinny być przypisane odpowiednie właściwości. Ich nazwy, format i zakresy wartości z reguły wynikają ze standardy IFC lub wymagań wymiany informacji zdefiniowanych dla konkretnego projektu. Opisane w odrębnym artykule ustawienia konwersji danych pozwalają automatycznie dołączyć do elementów modelu IFC wybrane grupy parametrów lub właściwości. W wielu przypadkach wiąże się to jednak z jednak ze znaczną liczbę niepotrzebnych właściwości IFC co powoduje zwiększeni wielkości pliku oraz nadmiarowość zawartych w nim informacji. Mapowanie właściwości IFC pozwala na selektywne i elastyczne zarządzanie parametrami elementów w modelu IFC.
Mapowanie właściwości IFC umożliwia zdefiniowanie dowolnej struktury danych modelu IFC: zestawów właściwości, nazw, typów danych.
Przykład mapowania właściwości IFC
Prześledźmy prosty przykład dotyczący przygotowania modelu, w którym do ścian i stropów przypisany zostanie zestaw właściwości IFC o nazwie 01-Warszaty zawierający dwie właściwości:
01-Warszaty
- 01-ID rozszerzone
- 02-Powierzchnia
Właściwość 01-ID rozszerzone zawierać będzie wartość będącą połączeniem następujących wartości parametrów elementów modelu: Nazwa kondygnacji macierzystej – ID elementu.
Właściwość 02-Powierzchnia zawierać będzie: dla ściany powierzchnię wewnętrzną ściany netto, dla stropu powierzchnię góry stropu brutto (z otworami) – znaczenie poszczególnych parametrów możemy prześledzić w pomocy programu Archicad.
Mapowanie właściwości IFC znajduje się w ustawieniach translatora IFC i polega na powiązaniu właściwości IFC przypisanych do struktury danych IFC z wybranymi właściwościami i parametrami elementów modelu natywnego.
Na poniższej ilustracji zaznaczono następujące obszary:
- Struktura danych IFC – rodzaje elementów IFC i ich typów
- Zestawy właściwości IFC przypisane do poszczególnych rodzajów elementów IFC
- Reguły mapowania dla wybranej właściwości IFC
- Zawartość wybranej reguły mapowania
Tworzenie nowego parametru IFC
Struktura danych IFC jest hierarchiczna – przykładowo: zestaw właściwości IFC utworzony na poziomie ifcBuildingElement będzie dziedziczony i zapisywany dla wszystkich elementów podrzędnych, czyli np. ścian (ifcWall) i stropów (ifcSlab). W modelu IFC nie są zapisywane właściwości, dla których nie są dostępne wartości. Wykorzystamy tę zasadę w naszym przykładzie i zdefiniujemy zestaw 01-Warszaty na poziomie ifcBuildingElement (numeracja zgodnie z załączoną ilustracją):
- W strukturze IFC zaznaczamy ifcBuildingElement.
- Wybieramy Utwórz by utworzyć nowy zestaw właściwości i pierwszą właściwość.
- Podajemy nazwę zestawu właściwości.
- Podajemy nazwę właściwości i typ danych.
Mapowanie parametru Archicada do utworzonego parametru IFC
Po utworzeniu właściwości wykonujemy mapowanie wybranych właściwości i parametrów: (numeracja zgodnie z załączoną ilustracją):
- Zaznaczamy utworzoną właściwość.
- Tworzymy nowe zadanie mapowania.
- Wskazujemy jakie parametry i właściwości mają być mapowane.
Wykorzystamy możliwość dodania kilku różnych parametrów i właściwości rozdzielonych tekstem statycznym. Dla właściwości 01-ID rozszerzone korzystając z Dodaj zawartość wykonujemy:
- W menu dodaj zawartość mamy możliwość wskazania kolejno: parametrów i właściwości, parametrów elementów bibliotecznych lub tekstu statycznego.
- Wybieramy parametr <Nazwa kondygnacji macierzystej>
- Tekst statyczny – wpisujemy ”- ”.
- Wybieramy parametr <ID elementu>.
Tak zdefiniowane mapowanie przypisze do właściwości IFC 01-ID rozszerzone tekst powstały z połączenia parametrów: <Nazwa kondygnacji macierzystej> – <ID elementu> rozdzielonych znakiem ”- ”.
Złożone mapowanie parametrów Archicada
W kolejnym kroku utwórzmy drugą właściwość IFC, która będzie zawierała powierzchnię elementu: dla ścian będzie to parametr: <Powierzchnia ściany po stronie wewnętrznej (netto)> a dla stropów <Powierzchnia góry stropu (brutto, z otworami)>.
Tworzymy kolejną właściwość i dokonujemy mapowania (numeracja zgodnie z załączoną ilustracją):
- W istniejącym zestawie właściwości 01 Warsztaty tworzymy nową właściwość 02-Powierzchnia zwracając uwagę na ustawienie Typu wartości dla powierzchni jako ifcAreaMeasure.
- Dodajemy dwa zadania mapowania.
- Kolejno wybieramy zawartość mapowania – dla pierwszego powierzchnię dla ściany: <Powierzchnia ściany po stronie wewnętrznej (netto)>, dla drugiego powierzchnię dla stropu: <Powierzchnia góry stropu (brutto, z otworami)>.
Tak zdefiniowane zadania mapowania będą wykonywane rozłącznie, pierwsze dla ścian, drugie dla stropów. Dla pozostałych rodzajów elementów nie będzie dostępnych wartości więc właściwość nie zostanie zapisana w modelu IFC.
Zamykamy okno mapowania cech IFC i zapisujemy model IFC w celu skontrolowania czy ściany i stropy zawierają zaplanowane właściwości IFC.
